به گزارش ارزنیوز؛ اتریوم ۲ یک هدف طولانی مدت برای ارتقا در شبکه اتریوم است که به طور کلی بهبود قابل توجه در عملکرد و تجربه استفاده بی‌مانندی را به کاربران نوید می‌دهد.
برخی از جدیدترین موارد برجسته در تغییرات این ورژن، شامل تغییرات در اثبات سهام یا Proof of Stake (PoS)، زنجیره‌های شارینگ و بلاکچینی جدید در هسته این مجوعه به نام بیکونچین (beacon chain) می‌باشد. انتظار می‌رود همه‌ی این تغییرات و موارد دیگر از طریق یک الگوی راه و با برنامه ریزی دقیق و مرحله به مرحله طی شده و پیاده سازی شود.
اما این تنها قسمتی از تغییرات خواهد بود. با توجه به این‌که اتریوم یکی از محبوب‌ترین ارزهای رمزپایه در جهان است، جزئیات بسیاری در مورد این‌که اتریوم 2 دقیقا چیست و چگونه بر کوین‌های رمزگذاری شده تاثیر می‌گذارد در دست می‌باشد.
از زمان شروع به کار اتریوم، توسعه فن آوری‌های جدید، به صورت برنامه‌ی غیرمتمرکز دی.آپ، و فعالیت سایر بلاکچین‌ها بسیار وسعت یافته است. مهم‌تر از هر چیز، بسیاری از این فن‌آوری‌ها بر روی شبکه اتریوم ساخته شده‌اند. اگر به بعضی از بزرگ‌ترین دست‌آوردهای مالی غیرمتمرکز (DeFi) فکر کنید، در می‌یابید که بخش قابل توجهی از آنها در حال اجرا بر روی اتریوم می‌باشند.
متأسفانه پس از ظهور موضوعاتی چون مقیاس پذیری، با افزایش تعداد معاملات در شبکه اتریوم، هزینه انجام تراکنش‌ها (که با گس پرداخت می‌شوند) نیز افزایش می‌یابد. اگر قرار بر این شود که اتریوم بستری برای معرفی نسل بعدی اینترنت باشد، اقتصاد نیز باید منطقی عمل کند تا استفاده از این بستر را مفید جلوه دهد.
در غیر این صورت، استفاده از آن غیر ممکن می‌شود. اینجا همان جایی است که اتریوم ۲ وارد عمل خواهد شد. پیش بینی شده که برای ارتقا ETH 2 به شبکه اتریوم، در درجه اول، مشکلات مربوط به مقیاس پذیری حل خواهد شد. این پیشرفت‌ها تضادی فاحش را با نسخه موجود اتریوم ایجاد می‌کند، که همه‌ی آنها از طریق یک الگوی مسیر و با برنامه ریزی دقیق ارائه می‌شود.
اتریوم ۲ (با نام مستعار ETH 2)، جدیدترین ورژن برای ارتقا شبکه اتریوم است که پیش از انتشار وعده داده است، تا بیش از هر چیز، مقیاس پذیری شبکه را بهبود ببخشد. این نسخه از اتریوم همیشه در معرض انتقادات و نظرات مختلف قرار داشته است، اما در نهایت چند سال طول کشید تا انتشار و راه اندازی آن قطعی شود.
دلیل اصلی این امر آن است که مقیاس گذاری بلاکچین به روشی امن و غیرمتمرکز یک کار چالش برانگیز است. خوشبختانه اتریوم ۲ قصد دارد این مسئله را از طریق پیاده سازی برخی از تغییرات بسیار مهم حل کند. این تغییرات جدید چندین تفاوت اساسی را بین اتریوم معروف و قدیمی و اتریوم ورژن جدید ایجاد می‌کند.
تفاوت میان اتریوم و اتریوم ۲
بزرگ‌ترین اختلافات بین اتریوم و اتریوم ۲ شامل استفاده از سازوکار اجماع اثبات سهام (PoS)، زنجیرهای تقسیم شده و راه اندازی بلاکچینی جدید است. بیایید با دقت بیشتری به این تفاوت‌ها نگاه کنیم.
اثبات کار یا Proof of Work (PoW) روشی است که اتریوم (و بسیاری دیگر از بلاک چین‌ها) برای حفظ امنیت و به‌روزرسانی شبکه، با پاداش دادن به ماینرها، برای ایجاد و تأیید بلوک‌های بلاکچین، آن را به روز می‌کنند. متأسفانه، اثبات کار مقیاس پذیر نیست زیرا با رشد بلاکچین به قدرت محاسباتی بیشتری نیاز دارد.
اما اثبات سهام یا Proof of Stake (PoS) این مشکل را حل کرده‌است. این‌طور گفته می‌شود که، تا زمانی که حداقل ۳۲ اتر داشته باشید، می‌توانید وارد سیستم اثبات سهام شوید، اعتبار دریافت کنید و با تأیید معاملات پاداش بگیرید.
خرد کردن یا (SHARDING)
هرکسی که می‌خواهد به شبکه اتریوم دسترسی پیدا کند باید این دسترسی را از طریق یک گره انجام دهد. هر گره یک کپی از کل شبکه را در خود ذخیره می‌کند، به این معنا که گره از ابتدای ایجاد بلاک اتریوم باید هر معامله را به طور کامل بارگیری، محاسبه، ذخیره و پردازش کند.
این در حالی است که شما به عنوان کاربر لزوماً نباید برای انجام معاملات گره‌ای را اجرا نمایید، این امر سرعت فرآیند را کند می‌کند. زنجیره‌های تقسیم شده دقیقاً مشابه بلاکچین‌های دیگر عمل می‌کنند، با این تفاوت که تنها شامل زیرمجموعه‌های خاصی از یک بلاکچین کامل می‌باشند.
این فرآیند تنها با مدیریت یک بخش یا تقسیم کردن شبکه اتریوم به گره‌ها کمک کرده و تلاش می‌کند تا توان تراکنش و ظرفیت کلی اتریوم را افزایش دهد.
بیکونچین (BEACONCHAIN)
پس از به کار افتادن زنجیرهای تقسیم شده، حال نیاز است تا اطمینان حاصل کنیم که تمام بخش‌های تقسیم شده با یکدیگر هماهنگ هستند. در این لحظه، زنجیره بیکون با ارائه اجماع برای همه زنجیرهای خرد شده به طور موازی از هماهنگی تمام بخش‌ها اطمینان حاصل می‌کند.
بیکونچین یک بلاکچین کاملاً جدید است که نقشی اساسی را در اتریوم ۲ ایفا می‌کند. بدون آن، برقراری اشتراک در اطلاعات بین بخش‌های تقسیم شده امکان پذیر نیست و هیچ مقیاس پذیری وجود نخواهد داشت.
مسیر دستیابی به اتریوم ۲
اطلاعات حاکی از آن است که مسیر دستیابی و دسترسی به اتریوم ۲ به یک باره انجام نخواهد شد. در عوض، این فرآیند دستیابی در سه مرحله منتشر می‌شود که هر یک از آنها ویژگی‌های متفاوتی را برای اطمینان از موفقیت اتریوم جدید بررسی می‌کنند.
فاز صفر
فاز اول یا فاز صفر به انتشار بیکونچین اختصاص داده خواهد داشت زیرا در اجرای عملکرد زنجیرهای تقسیم شده اهمیت دارد و باید پیش از اجرای فاز شاردینگ پیاده سازی و اجرا شود. در این بخش هنوز شاردینگ اتفاق نیافتاده است، اما بیکونچین از طریق قرارداد سپرده یک طرفه شروع به پذیرش اعتبارسنج‌ها (استارکرها) می‌کند.
لازم به ذکر است که تمام اعتبارسنج‌ها ثبت شده‌اند که اتریوم خود را به خطر بیاندازند و تا زمانی که زنجیره‌های تقسیم شده به طور کامل اجرا نشوند، نمی‌توانند فرآیند اعتبارسنجی را لغو کنند. این بدان معناست که اتر ثبت شده در فرآیند از مرحله اعتبار سنجی تا مرحله بعد که شاردینگ است بلاک خواهد شد.
برای راه اندازی قرارداد سپرده گذاری اتریوم به حداقل 524،288 اتر نیاز داریم. پیاده سازی فاز صفر از اول دسامبر سال ۲۰۲۰ کلید خورده است.
فاز یک و یکونیم
مرحله بعدی در واقع ترکیبی از دو فاز است: فاز یک و فاز یکونیم.
در فاز یک زنجیره‌های شارد شده معرفی می‌شوند، که در نهایت سیستم به معتبرین زنجیره‌ها اجازه می‌دهد تا از طریق اثبات سهام، بلوک‌هایی را در بلاکچین ایجاد کنند.
فاز یکونیم زمانی اتفاق می‌افتد که شبکه اصلی اتریوم رسماً زنجیرهای شارد شده منتخب را معرفی کرده و انتقال از اثبات کار به اثبات سهام را آغاز می‌کند. بر اساس پیشرفت پروژه انتظار می‌رود تا فاز یک و یکونیم در طی سال ۲۰۲۱ گسترش یافته و به طور کامل راه اندازی شود.
فاز دو
مرحله نهایی مرحله دو خواهد بود، این مرحله زمانی شروع می‌شود که اتریوم ۲ از بخش‌های تقسیم شده پشتیبانی می‌کند و به شبکه‌ای رسمی در اتریوم تبدیل می‌شود. زنجیره‌های تقسیم شده همچنین این امکان را دارند تا با قراردادهای هوشمند نیز همکار کنند و به توسعه دهندگان دی.آپ و سایر فناوری‌ها اجازه می‌دهد تا به صورت یکپارچه با اتریوم ۲ ادغام شوند. همچنین انتظار می‌رود که فاز دو نیز در سال ۲۰۲۱ یا سال بعد به اجرا در‌آید.
نتیجه گیری
اتریوم ۲ به دلایلی، به ویژه در زمینه بهبود مقیاس پذیری، یک ارتقاء مهم در شبکه اتریوم ایجاد خواهد کرد. بدون افزودن ویژگی‌های جدیدی چون اثبات سهام، تقسیم زنجیره‌ها و بیکونچین، اتریوم سرانجامی ناپایدار خواهد داشت و دیگر به عنوان پلتفرم اصلی برای ارائه قراردادهای هوشمند در اکوسیستم رمزنگاری از آن یاد نمی‌شود.
طبیعی است که اجرا و راه اندازی اتریوم ۲ زمان‌بر بوده و مدتی طول خواهد کشید، حتی ممکن است بیش از انتظار نیز طول بکشد. اما خبر خوب این است که پروژه اکنون در حال پیشروی است و توسعه دهندگان اتریوم در تلاش برای راه اندازی هر چه سریع‌تر ورژن جدید هستند.
