انواع ارزهای دیجیتال

دسته  اول این ارزها ؛ کریپتو کارنسی ها هستند ؛

یعنی ابزاری برای دریافت و پرداخت از آنها استفاده می شود،از جمله ارز های دیجیتالی که در دسته بندی پول های دیجیتالی قرار می گیرند می توان به بیت کوین ( BTC ) ، لایت کوین ( LTC ) ، ورت کوین ( VTC ) ، دوژ کوین ( DOGE ) و نانو ( NANO ) اشاره کرد که در بستر شبکه بلاک چین به صورت غیر متمرکز فعالیت می کنند.

نکته که خیلی مهم هست بیت کوین به دلیل اینکه اولین ارز دیجیتالی هست یک سری مسائل مانند زمان زیاد صرف می شود که تراکنش صورت بگیرد و یا سرعت درون شبکه آن کم هست پس نمی توان آن را برای پرداخت های روزانه استفاده کرد و می توان آن را به عنوان یک سرمایه برای نگهداری استفاده کرد؛اما بعضی از ارزها به وجود آمدن که این معایب را حل کنند سرعت و زمان تراکنش درون شبکه ایی را بالا ببرند وبرای دریافت و پرداخت روزانه ما می توانند جذاب باشند.

دسته دوم ارزهای Privac coin هستند؛

از مهمترین ویژگی های این نوع ارزها ناشناس بودن هویت دو طرف معامله می باشد به این معنا که در هنگام انجام معامله هویت افراد کاملاً نامشخص بوده و هیچ راهی برای پیگیری و شناسایی کاربرانی که معاملات را انجام داده اند وجود ندارد

از جمله ویژگی ها یا در واقع مزیت های ارز های امن این است که مشمول مالیات نمی شوند ، به ویژه برای انجام معاملات با حجم بالای انتقال وجه بسیار به صرفه می باشد .

از مهمترین ارز های دیجیتال امن می توان به مون رو ( XMR ) ، زی کش ( Zcash )، نو کوین ( Nav Coin ) ، فور ( PHR ) و زن کش ( ZEN ) اشاره کرد . تمام این ارز ها بر پایه بلاک چین قرار گرفته اند و هر کدام کارایی و ویژگی خاص خود را در بازار ارز دیجیتال دارند .

دسته سوم کوین های پایدار یا stable coin؛

این نوع ارز ها دارای پشتوانه هستند ، این پشتوانه می تواند هر دارایی را شامل شود ( مانند طلا ، ارز های فیزیکی یا هر دارایی مالی که بتوان روی آن قیمت گذاری انجام داد ) همچنین از نوسانات قیمتی در امان بوده که در نتیجه دارای برتری نسبت به ارز های کاغذی موجود در بازار هستند . مهمترین و شناخته شده ترین ارز دیجیتالی ثابت تتر ( USDT ) می باشد .بسیار سریع و کاملا تراکنش ها ی درون شبکه قابل پیگیری هستند

دسته چهارم ارزهایی هستند که به وجود آمدند تا خدمتی به جامعه  کنند.

فایل کوین (Filecoin) یک نمونه ارز دیجیتال کاربردپذیر دیگر است. فایل کوین یک شبکه ذخیره سازی غیرمتمرکز را برای توسعه دهندگان به ارمغان آورده است، یک روش جدید برای ذخیره سازی و بازیابی داده ها. این دسته از ارزهای دیجیتال یک زیرساخت و بستر را ایجاد می کنند، مثل اتریوم که امکان ساخت قراردادهای هوشمند را برای توسعه دهندگان فراهم کرده است. (قرارداد هوشمند به کدی گفته می شود که به کمک آن تراکنش ها بدون نیاز به وجود فرد واسطه یا شخص ثالث، اجرا می شوند.) پلتفرم این ارز دیجیتال برای اپلیکیشن های غیر متمرکز یک بستر فراهم کرده است.

پلتفرم های کاربردی و مهم دیگری نیز موجود می باشند که همگی بعد از اتریوم وارد بازار شدند و امکانات متفاوتی را به کاربران ارائه می دهند که از جمله آنها می توان به نئو (NEO) ، کاردانو (ADA) ، ای او آس (EOS) و … نام برد.

دسته پنجم توکن‌های کاربردی (یوتیلیتی) (Utility tokens)
ظهور اتریوم باعث به وجود آمدن “توکن‌های کاربردی” شد. برخلاف توکن‌های ارزی، این نوع از توکن‌ها به دارندگان‌شان اجازه دسترسی به یک محصول یا سرویس خاص را می‌دهند. توکن‌های کاربردی چندکاره هستند و معمولا بر روی یک بلاک‌چین مانند اتریوم ساخته می‌شوند و در همان شبکه می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.اما بعضی ازاین توکن ها در دنیا فقط یک کار را انجام می دهندودر جای دیگر کاربردی وقابل استفاده نیستند چون برای کاربرد خاصی به وجود آمده اند.

یوتیلیتی توکن ها به دارندگان خود امکان دسترسی به یک محصول یا سرویسی خاص را می‌دهند. برای این که به خوبی متوجه این موضوع شوید یک کمپانی ساخت بازی‎های کامپیوتری را تصور کنید. این شرکت درحال ساخت یک بازی جدید است که هنوز پروژه ساخت آن شروع نشده است. پس این شرکت با فروش یوتیلیتی توکن‌های خود به خریداران این بازی اجازه میدهد که پس از انتشار بازی، دارندگان این توکن‌ها از منافع آن بهره‌مند شوند. توکن یوتیلیتی به دارندگانش اجازه می‌دهد که از امکانات پلتفرم استفاده کرده و امکان سود بردن از شبکه را به وسیله‌ی دادن حق رای به

آنها فراهم می‌کند. یوتیلیتی توکن‌ها به‎طور معمول بر روی یک بلاکچین مانند شبکه بلاکچین اتریوم ساخته می‌شوند و در همان شبکه می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند.

دسته ششم توکن‌های اوراق بهادار (Security Tokens)؛

توکن های اوراق بهادار  سهامی از شرکت ها هستند مانند بورس یا اوراق قرضه و اشکال مختلف و  اهمیت آن به این علت که دارایی‌هایی که با توکن‌های اوراق بهادار عرضه‌ می‌شوند در دنیای واقعی وجود دارند و مانند پلی بین سیستم مالی فعلی و دنیای بلاک چین هستند.

این توکن‌ها معمولاً ارزش خود را از یک دارایی خارجی و قابل معامله به دست می آورند.از آنجایی که این توکن‌ها، به‌عنوان اوراق بهادار شناخته‌ می‌شوند، تحت قوانین اوراق بهادار و قانون‌گذاری‌های مربوطه قرار خواهند گرفت.

معمولا پیش فروش اوراق بهادار (Security token offering )یا به صورت (STO) می‌توانند دست واسطه‌ها را کوتاه کرده و درنهایت موجب کم شدن کارمزدها شوند. در آینده قراردادهای هوشمند می‌توانند، پیچیدگی، هزینه و کارهای اداری را کم‌تر کنند.و به یکی از روش‌های سرمایه‌گذاری محبوب بدل شوند.

می‌تواند به‌راحتی و به‌واسطه توکن‌های ثبت‌شده و قانون‌مند در پلتفرم‌های مربوطه صورت گیرند. در چنین حالتی سرمایه‌گذاران می‌توانند به‌راحتی توکن‌های خود را به پول نقد تبدیل کنند. در حال حاضر توکن‌های اوراق بهادار در مقایسه با توکن های کاربردپذیر، سهم بسیار کمتری از بازار را در اختیار دارند. با این وجود، به نظر می‌رسد از سال ۲۰۱۸ شاهد پررنگ‌تر شدن نقش چنین توکن‌هایی بودیم  و این توکن ها به‌زودی توسط افراد مختلف پذیرفته می‌شوند. پیش‌بینی می‌شود که حجم بالایی از سرمایه، توسط غول‌های وال استریت به شکل توکن‌های اوراق بهادار وارد بازار خواهند شد. چراکه توکن های اوراق بهادار، ازلحاظ  قانونی، از امنیت بالاتری برخوردارند.

وقتی که ما میخواهیم وارد این بازار شویم مهم است که ارزهای دیجیتال رادر موقعیت و زمینه مناسب مورد ارزیابی قرار بدهیم. تا حالت ریسکی آن را کنترل کنیم وبدون شک، حوزه ارزهای دیجیتال پیشرفت می کند، و برای رفع مشکلات حاضر (مشکلاتی مربوط مقیاس پذیری، اجماع غیرمتمرکز، و حریم خصوصی)، سکه های جدیدی به بازار عرضه می شوند و دیدن تمام این ها تماشایی خواهد بود!