حتماً در هنگام خرید و فروش ارز دیجیتال، با KYC یا Know your customer (احراز هویت مشتری) برخورد کرده‌اید. نگرانی فزاینده در مورد استفاده از رمزارزها برای پولشویی، صرافی‌ها را وادار به استفاده از KYC در بازار و خدمات رمزارزها کرده است. صرافی‌های ارز دیجیتال که با مسائل مالی سر و کار دارند، توجه زیادی به KYC می‌کنند و بر آن هستند که بر طبق این اصل عمل کنند.
به عنوان یک تریدر ارز دیجیتال، ممکن است به این اندیشیده باشید که چرا صرافی‌های آنلاین ارزهای دیجیتال تأیید اطلاعات هویتی یا اثبات آدرس شما را لازم دارند. مگر ویژگی رمزارز، «ناشناس بودن» نبود؟ پاسخ، هم بله است و هم خیر. اساساً رمزارزها به عنوان ابزاری برای مبادله به صورت ناشناس ساخته شده‌اند و همچنان هم این‌گونه هستند. اما امروزه صرافی‌ها به قوانین کشورها پایبند هستند و از این رو باید طبق سیاست‌های مشخصی عمل کنند.
قانون مشتری خودت را بشناس (KYC) برای نخستین بار در سال ۲۰۰۱ در ایالات متحده مطرح شد و از آن پس بانک‌ها ملزم به تأیید اطلاعات هویتی افراد شدند. از آن هنگام، اجرای این اصل، تأثیرات خود را بر مؤسسات مالی، از جمله صرافی‌های رمزارز گذاشته است.
اصل KYC برای ایجاد دردسر برای مشتریان و کسب‌وکارها ایجاد نشده است؛ هرچند در اغلب موارد اجرای آن باعث ایجاد دردسر و سخت شدن مبادلات است. همچنین بانک‌ها و صرافی‌ها مبالغ زیادی را هزینه می‌کنند تا خود را با این اصل تطبیق دهند و مشتریان نیز دائماً در حال سر و کله زدن با آن هستند.
صاحبان حساب اجاره ای
برخی از افراد با تطمیع دیگران و دادن وعده‌هایی مانند پرداخت سود‌های چند ده درصدی به افراد، اطلاعات کارت یا حتی اطلاعات اینترنت‌بانک این افراد را گرفته و با استفاده از این اطلاعات، اقدام به خرید و فروش بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال در صرافی‌های آنلاین می‌کنند. البته شاید در یکی دو ماه اول مبلغی را هم به عنوان سود به آنها پرداخت کنند، ولی ادامه پرداخت سود را منوط به مخفی ماندن این معاملات می‌کنند. خب طبیعی است که هم صاحب حساب و هم فرد کلاهبردار در صدد مخفی ماندن هویتشان برمی‌آیند.
بیتر کسانی که با فیشینگ ه کلاهبرداری می‌پردازند، از این روش برای خرید و فروش ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. فیشینگر بدون اطلاعات صاحب حساب اقدام به خرید رمزارز می‌کند. فیشینگر در اصل با هویت صاحب کارت، خرید خود را انجام می‌دهد و در صورت بروز مشکل در هر یک از مراحل، صاحب کارت مورد مؤاخذه قرار خواهد گرفت. به این روش حساب اجاره‌ای گفته می‌شود.
احراز هویت دوعاملی
گروه ویژه اقدام مالی (FATF) در تاریخ ۲۴ ژوئن (۴ تیر ۹۹)، جلسه‌ای با حضور تمام اعضای خود جهت ارزیابی پیشرفت ارائه‌دهندگان خدمات دارایی‌های مجازی (VASPs) در سراسر جهان در خصوص اجرایی کردن قانون انتقال اطلاعات تشکیل داد. طبق این قانون، اگر در یک تبادل پولی، چندین نهاد یا شرکت مالی دخیل باشند، اطلاعات هویتی و اطلاعات تراکنش، باید در اختیار تمامی طرفین درگیر به اشتراک گذاشته شود. در این صورت صرافی‌های ارزهای دیجیتال نیز موظف خواهند بود اطلاعات هویتی کاربران را در اختیار دیگر صرافی‌ها و نهادهای مربوطه قرار دهند. به گزارش خبرگزاری فوربز این جلسۀ کارگروه ویژه اقدام مالی طی دو هفته و به شکل مجازی تشکیل شد.
کارگروه ویژۀ اقدام مالی در گزارش خود به عواملی اشاره کرده است که می‌توان با استفاده از آنها فعالیت‌های غیرقانونی در حوزه ارزهای دیجیتال را شناسایی و رهگیری کرد. در این گزارش راهکارهایی نیز برای تقویت قانون‌گذاری در حوزه‌هایی که قانون‌گذاری ضعیفی دارند، ارائه شده است. نکته جالب، اشاره به نام صرافی بایننس است. طبق اعلام این کارگروه، یک «صرافی خاص» بیشتر اوقات به دنبال طفره رفتن از قوانین نظارتی است.
با وجود ضرب‌الأجل کارگروه ویژه اقدام مالی (FATF) برای به‌کارگیری قوانین، برخی از کارشناسان معتقدند که اجرای کامل آنها سال‌ها زمان خواهد برد.
چرا باید به قانون مشتری خودت را بشناس پایبند باشیم؟
هر چند وقتی آپلود عکس کارت ملی خواسته می‌شود، به نظر می‌رسد که حریم خصوصی افراد نقض شده است ولی این کار صرفاً به جهت اطمینان از سر و کار داشتن با یک شخص حقیقی است.
صرافی‌ها باید رمزارز را دسترس‌پذیرتر کنند. بخشی از این مهم با راه‌اندازی درگاه‌های خرید با ارزهای فیات مجقق شود. تا افراد بتوانند با استفاده از کارت اعتباری یا انتقال بانکی، رمزارز خریداری کنند. زمانی که با مؤسسات مالی سنتی تعامل صورت می‌گیرد، اگر الزاماتی که آنها برای مشتریان تعیین می‌کنند را تأمین نکرده باشید، شانسی برای پیشبرد امور مالی خود ندارید.
فایده دیگر KYC این است که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند مدّعی مالکیت اموال خود شوند. طبق گزارشی که مشهور شد، یک کاربر صرافی رمزارز، بعد از اینکه هکرها کنترل ایمیل، چند حساب شبکه اجتماعی و شماره تلفن همراه او را به دست گرفتند، نتوانست به همه سرمایه‌های خود دسترسی پیدا کند. زمانی که با ایمیل دیگری با پشتیبانی ارتباط برقرار کرد، تیم پشتیبانی، نتوانست به این کاربر کمکی کند؛ چراکه قادر به تأیید هویت وی نشد. اگر این کاربر طبق اصل KYC عمل کرده بود، می‌توانست خود را معرفی کند و ادعای مالکیت اموال در حساب خودش را بکند
